Қалалардағы реставраторлар ескі ғимараттарды жаңартып, нығайтып жатыр, мұражайлар барлығын өздерінің жабық үй-жайларына тасымалдауда. Тарихтан бұрын тас жолдар төселеді, келушілер үшін билеттер басылады. Барлығы ыңғайлы, қызықты, бірақ толығымен шынайы емес.
Қорғалатын ұлттық саябақтарда тарихты 8D форматында сезінуге болады: үш өлшемді кескіндер, табиғи дәм, желдің жанасу сезімі, ұлттық тағамдардың дәмі, өмір дыбыстары, дәстүрлі рәсімдердің эмоциялары.
«Қымыз» ұлттық дәстүрлер фестивалі сезім калейдоскопымен тамсандырды.
Біз бүкіл отбасымызбен келіп, мүлдем бейтаныс әлемді таптық. Әткеншектегі балалар да тақтаға емес, үш арқанға отырды. Көшпенді мен жылқы арасындағы тіршілік бірлігі орасан зор әсер қалдырды: қозғалыс, тамақ, ойын-сауық, өнер.
Киіз үй - бірде-бір бұрышы жоқ үй - ондағы адамдар арасында «бұрыштар» жоқ. Жергілікті тұрғындар бірінші рет қымыз ішкеннен кейін қонақтың бет әлпеті қандай болатынын күлімсіреп күтеді, содан кейін асқазанға қамқорлық жасап, асыра сілтеп жібермеуді ескертеді. Бір ғажабы, алыста жүргендей сезім жоқ. «Білесіз бе, мен жақында сіздің елде теңіз жағасында болдым» деген адамдарды кездестіру үшін ұшақ сегіз сағат ұшады.